Zaterdag 19 oktober, 20.15 uur

De Bezetting Speelt

Kamermuziekensemble De Bezetting Speelt bestaat uit vijf strijkers en vijf blazers. Deze voor Nederland unieke bezetting maakt uitvoering van een breed en gevarieerd repertoire mogelijk: van solo’s tot nonetten, van pianotrio’s tot strijkkwintetten. In hun dagelijkse leven zijn de meeste musici van De Bezetting Speelt werkzaam als orkestmusicus bij o.a. het Rotterdams Philharmonisch Orkest, de omroeporkesten, het Residentie Orkest, de Marinierskapel en het Royal Philharmonic Concert Orchestra. Vijf maal maal per jaar komen zij bij elkaar voor het spelen van bijzondere concertprogramma’s met bekende en onbekendere parels uit de schatkamer van de kamermuziek, muziek die zij zélf hebben uitgekozen en waar hun hart ligt. Zij doen dat op locaties die iets toevoegen aan de beleving van de muziek, waaronder Galerie World Art Delft en het Dordrechts Museum. Meer informatie op www.debezettingspeelt.nl

Met o.a. de Serenade op. 11 van Johannes Brahms in kleine bezetting

Grote Meesters

Op dit eerste programma van seizoen 2013-2014 staat de Serenade op. 11 van Johannes Brahms centraal. De Serenade is een werk met een geschiedenis van verschillende bezettingen. Er is sprake (hoewel beide versies niet in hun originele vorm bewaard zijn gebleven) van eerste versie voor strijkoctet en/of van een nonet voor blazers en strijkers. Aangespoord om zijn angst te overwinnen voor het componeren voor orkest door bevriende pianiste/componiste Clara Schumann en ster-violist Joseph Joachim, herschreef Brahms de Serenade tweemaal, eerst voor klein orkest en vervolgens voor groot symfonieorkest. Er zijn in de loop der tijd verschillende reconstructies gemaakt van de vermeende oervorm van dit stuk. De versie die u bij De Bezetting Speelt te horen krijgt is een eigen arrangement (door hoboïste Liesbeth Allart) voor tien instrumenten: strijkkwintet plus blaaskwintet. Een reductie als deze verrast en ontroert door de nu eens overweldigende symfonische klanken, dan weer de kamermuzikale intimiteit.

De Serenade gaat in dit programma gepaard met het Kwintet voor Hoorn en Strijkers van Wolfgang Amadeus Mozart KV 407. De Bezetting Speelt maakt niet vaak uitstapjes naar muziek van vóór de tweede helft van de negentiende eeuw, maar plaatst in dit programma de grote meesters Brahms en Mozart naast elkaar, verbonden door een bijzonder instrument, de hoorn. Niet alleen heeft de hoorn een prominente rol in de Serenade, waarin het in de verbeelding vaak jachttaferelen oproept, het is ook een van de weinige blaasinstrumenten dat in verschillende muzikale tijdperken doorlopend positieve aandacht genoot. Zelfs in periodes waarin blaasinstrumenten als ‘van lagere esthetische orde’ werden gezien (ten opzichte van de ‘nobele’ strijkinstrumenten!) behield de hoorn een centrale plaats in het kamermuziekrepertoire.